สำหรับคอหนังวัยรุ่น Summer of 69 (2025) อาจเป็นเหมือนการเปิดอัลบั้มรูปเก่า ๆ ที่เต็มไปด้วยอารมณ์

 Summer of 69 (2025) คือภาพยนตร์ที่พาเราย้อนกลับไปสู่บรรยากาศฤดูร้อนในวัยรุ่น ความทรงจำแรก ๆ ของรักครั้งแรก มิตรภาพ และบาดแผลที่เราเก็บไว้ในใจราวกับภาพถ่ายในอัลบั้มเก่า ที่แม้จะซีดจางแต่ก็ยังชัดเจนพอจะทำให้หัวใจเต้นแรงอีกครั้ง

บทรีวิว : 

หนังวัยรุ่นที่ใช้ชื่อว่า Summer of 69 (2025) ฟังดูเหมือนการเล่นกับประวัติศาสตร์และความทรงจำส่วนตัวของใครหลายคน และนั่นคือสิ่งที่หนังเรื่องนี้พยายามทำ — มันเปรียบเสมือนการหยิบอัลบั้มรูปเก่าออกมาเปิดทีละหน้า ให้เราได้สัมผัสกลิ่นอายของอดีต ฤดูร้อนที่เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต และการเติบโตที่เต็มไปด้วยทั้งความสุขและความเจ็บปวด

บรรยากาศของหนังถูกถ่ายทอดด้วยงานภาพที่อุ่นละมุน แสงแดดยามเย็น ทุ่งหญ้าที่โอบล้อม และเสียงเพลงจากยุคเก่าที่ค่อย ๆ แทรกเข้ามาในฉาก ล้วนทำให้ผู้ชมเหมือนถูกพาเข้าสู่ความทรงจำของตัวละครเอง ภาพที่ออกมามีความโรแมนติกปนเหงา คล้ายกับการมองพระอาทิตย์ที่กำลังลับฟ้า—สวยงามแต่ก็บอกใบ้ถึงการสิ้นสุดที่กำลังจะมาถึง

สิ่งที่โดดเด่นคือการถ่ายทอดอารมณ์ของวัยรุ่นในยุคที่ยังไม่มีเทคโนโลยีเข้ามาแทรก ทุกการพบเจอ ทุกคำพูด ทุกการสัมผัสมีน้ำหนักมากกว่าที่เห็น ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนและคนรักในเรื่องนี้ถูกเล่าด้วยความละเอียดอ่อน ราวกับคลื่นทะเลที่ซัดเข้าหาฝั่งอย่างแผ่วเบา ก่อนจะค่อย ๆ รุนแรงขึ้นในบางฉากจนคนดูแทบหายใจไม่ทั่วท้อง

อย่างไรก็ตาม จังหวะการเล่าเรื่องของ Summer of 69 (2025) ไม่ได้เร่งเร้า หากแต่ดำเนินไปอย่างช้า ๆ คล้ายการพลิกดูรูปทีละใบ บางช่วงอาจรู้สึกเนือยหรือนิ่งไปบ้าง แต่เมื่อปล่อยใจให้เดินไปตามจังหวะของหนัง เราจะสัมผัสได้ว่าความช้าเหล่านั้นคือส่วนหนึ่งของการสะสมอารมณ์ เพื่อให้ภาพสุดท้ายกระแทกเข้ามาได้เต็มแรง ความทรงจำที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นเหมือนหมอกยามเช้า ก่อนจะจางหายไปท่ามกลางแสงแดด

หนังยังพยายามตั้งคำถามเกี่ยวกับ “การเติบโต” และ “การจากลา” — สิ่งที่เราเลือกเก็บไว้ในความทรงจำ และสิ่งที่เราจำเป็นต้องปล่อยไป เพื่อเดินต่อไปข้างหน้า เนื้อหานี้สะท้อนถึงความเป็นสากล ไม่ว่าผู้ชมจะอยู่ในยุคไหนก็ตาม ต่างเคยมีฤดูร้อนแบบนี้อยู่ในชีวิต ฤดูร้อนที่เปลี่ยนเราไปตลอดกาล

งานภาพและดนตรีถือเป็นจุดแข็งที่สุด เพลงโฟล์กและร็อกยุคเก่า ๆ ที่ถูกเลือกมาไม่ได้เป็นแค่เสียงประกอบ แต่เป็นเสมือนอีกตัวละครหนึ่งที่ช่วยขับเคลื่อนเรื่องราว ดนตรีพาเราไหลไปพร้อมกับความรู้สึกของตัวละคร — บางทีก็เหมือนสายลมอ่อน ๆ บางทีก็โหมกระหน่ำเหมือนพายุในใจวัยรุ่น

การแสดงของทีมนักแสดงวัยรุ่นถือว่าเกินความคาดหมาย หลายฉากถ่ายทอดอารมณ์ออกมาอย่างจริงใจจนไม่รู้สึกว่ากำลังดูการแสดง แต่กลับเหมือนกำลังมองใครสักคนที่เราเคยรู้จักจริง ๆ ในวัยเรียน ความเขินอาย รอยยิ้ม ความผิดหวัง และน้ำตา ถูกถ่ายทอดออกมาอย่างตรงไปตรงมาและใสซื่อ ทำให้เรื่องนี้มีพลังมากกว่าการเป็นแค่หนัง coming-of-age ธรรมดา

สำหรับคนที่คาดหวังหนังวัยรุ่นที่สนุกสนานหรือเต็มไปด้วยพล็อตพลิกผัน อาจรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้ไม่เร้าใจพอ เพราะมันเลือกจะเล่าด้วยความเรียบง่าย ไม่พยายามสร้างดราม่าใหญ่โตเกินจำเป็น แต่ความเรียบง่ายนี่แหละ ที่ทำให้ Summer of 69 (2025) มีเสน่ห์—เหมือนรูปถ่ายธรรมดา ๆ ที่กลับกลายเป็นสิ่งล้ำค่าเมื่อเรากลับมามองมันในวันที่โตขึ้น

หนังเหมาะสำหรับคนที่อยากย้อนกลับไปทบทวนวัยรุ่นของตัวเอง หรือคนที่กำลังมองหาความหมายของคำว่า “การเติบโต” และ “การจากลา” อย่างนุ่มนวลแต่กินใจ Summer of 69 อาจไม่ใช่หนังที่ทำให้คุณนั่งไม่ติดเก้าอี้ แต่มันจะทำให้คุณนั่งนิ่ง ๆ หลังเครดิตจบ แล้วแอบยิ้มขมขื่นกับความทรงจำที่ซ่อนอยู่ในหัวใจ